%0 Journal Article %T نقدی بر دستورکار 2030 برای توسعه پایدار %J اقتصاد اسلامی %I پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی %Z 1735-3262 %A جهانیان, ناصر %D 2019 %\ 01/21/2019 %V 18 %N 72 %P 35-61 %! نقدی بر دستورکار 2030 برای توسعه پایدار %K الگوهای توسعه %K الگوی مصرف %K الگوی تولید %K توسعه پایدار %K توسعه‌یافته %R %X «دستورکار 2030 برای توسعه پایدار» نقشه راه تحقّق این نوع از توسعه را در سطح جهان مشخص کرده و بر استفاده بهینه از آن برای تبدیل جهان به مکانی بهتر تا سال 2030 تأکید می‌کند. این منشور قرن بیست‌ویکم برای «مردم و کره زمین» آشکارا تبلیغ می‌کند که ما می‌توانیم اولین نسلی باشیم که فقر را پایان داده است، همان‌طورکه شاید آخرین نسلی باشیم که شانس نجات­دادن زمین را دارد.  ادعای مقاله این است که «دستورکار 2030» کشتی نوح نجات‌بخش نسل بشر از انقراض و «پایان تاریخ» نیست؛ بلکه تداوم پروژه «غربی‌سازی» و نقشه راه جهانی‌سازی و حاکمیت سرمایه‌سالاری به دست تمامی کشورهای عضو سازمان ملل می‌باشد. اثبات خواهد شد که «قبله‌سازی» کشورهای توسعه‌یافته به‌طور عام و «الگوسازی» این کشورها در زمینه تولید و مصرف به‌طور خاص هدف واقعی این دستورکار است؛ هرچند اهداف ظاهری آن هفده هدف باشد؛ ازاین‌رو این تحقیق اکتشافی است. روش تحقیق در مرحله گردآوری اطلاعات اسنادی یا کتابخانه‌ای است و در مباحث توسعه به روش تحلیلی عمل خواهد شد. یافته‌ها نشان می‌دهد که مشکل اصلی در راه‌حل‌های ارائه‌شده در «دستورکار 2030»‌ یعنی «قبله‌سازی» و «الگوسازی» نهفته است. %U https://eghtesad.iict.ac.ir/article_34160_cf98091f54aa2a2446c5b7f9eeda54c2.pdf