شاخص توسعه انسانی متعارف با نگرشی خاص و محدود به انسان، تمام هدفهای شاخص را متوجه اصل رفاه مادی کرده و بُعد روحی و معنوی انسان بهعنوان اساسیترین بُعد وجودی وی، مورد غفلت شده است. توجه اسلام به این بُعد، نگاه به جنبه مادی انسان را نیز در دو عرصه فردی و اجتماعی و نقش مکمل آندو در راه پیشرفت تحت تأثیر قرار داده است. شاخص پیشرفت انسانی اسلام، معیارهای دینداری، علم و معرفت، آزادگی و کرامت و تأمین معاش را مورد تأکید قرار داده که افزون بر غنابخشی به معیارهای شاخص توسعه انسانی متعارف در کنار رفاه نسبی، توجه به دین، معرفت، کرامت و آزادگی را ضروری میداند. در تحقیق پیشِ رو با استفاده از منابع کتابخانهای به منطق و ملاک انتخاب معیار توجه شده و با عنایت به مبانی پیشرفت از دیدگاه اسلام و بهکارگیری روش تحلیلی ـ توصیفی به تبیین معیار علم و معرفت و شاخصها و نماگرهای سنجش آن پرداخته میشود.