هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی پژوهشکده فقه و جقوق
چکیده
یکی از شروط صحیحبودن قراردادها وجود قصد جدی بر تحقق عقد همراه با ابراز صریح آن از سوی طرفین عقد است. این شرط در عقود حضورى پس از احراز عقل و بلوغ دو طرف قرارداد از قرائن موجود و بر اساس اصول عقلایى احراز مىگردد؛ ولی تحقق و احراز این شرط در قراردادهای الکترونیکی مشکل و با سؤالهای زیادی مواجه است؛ از قبیل اینکه با توجه به بیخبری یک طرف ایجاب از انشای قبول توسط طرف دیگر و غیرحضوریبودن آن، چگونه قصد انشای ایجاب در زمان قبول تحقق میگردد و آیا اساساً دلیل شرطیت قصد شامل قرارداد الکترونیکی می‌شود و در فرض شمول چگونه میتوان آن را احراز کرد؟ هر طرف عقد چگونه باید آن را ابراز کند؟ علاوه بر اینها آگهیهای الکترونیکی در این زمینه تا چه حدّ اعتبار دارد؟ این همه در حالی است که بررسی فقهی شرط قصد در قراردادهای الکترونیکی در نوشتارهای موجود کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این مقاله در چارچوب فقهی و بر اساس تحلیل عرفی، شرطیت قصد و امکان تحقق آن را در قرارداد الکترونیکی بررسی کرده و پس از ارائه راه احراز قصد در این نوع قراردادها و بررسی شروط اجرای اصالت قصد در موارد عدم احراز آن و ضمن بررسی شرطیت صراحت عقد و لزوم ابراز صریح قصد توانسته است جایگاه فقهی فراخوان الکترونیکی و آگهیهای بازرگانی را در قرارداد الکترونیکی بیان کند.
Intention as a circumstance in Electronic agreements in Feqh.
نویسندگان [English]
mohammad ali khademi kusha
هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی پژوهشکده فقه و جقوق
چکیده [English]
One of the circumstances of correctness of agreements is the serious intention to do it with the clear expression on the part of both parties. This circumstance comes from obtaining the wisdom and maturity of both parties through available evidence and according to reasonable elements. But to prove and obtain this circumstance is difficult in electronic agreements and faces many questions such as : With due attention to unawareness of one partner about the contraction of an agreement by the other partner not being face to face how is it possible to prove the intention of transactions? Does basically the necessity of intention includes the electronic agreements too?
And if it's so, how can we obtain it?
And how should each one of the parties express it? And how much valid are the electronical advertisements? There are all these questions while the studies in Feqh about the intention in such agreements are less concerned in available articles. The article is able to prove the necessity of intention and realizing it in e.agreements according to Islamic Feqh and common analysis. Then after presenting the way of obtaining the intention beside the study of the necessity of clearness in contraction and expression of intention it is able to show the importance of Feqh in electronic advertisements and calls.
کلیدواژه‌ها [English]
Electronic agreements, Intention of agreement, Electronic call, Clearness of contract
ابتدای صفحه